koningin

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Afrikaans[edit]

Etymology[edit]

From Dutch koningin, from Middle Dutch coninginne, from Old Dutch kuninginna. Equivalent to koning (king) +‎ -in (suffix indicating femininity).

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

koningin (plural koninginne, diminutive koninginnetjie, masculine koning)

  1. queen
  2. (chess) queen

Dutch[edit]

Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl

Etymology[edit]

From Middle Dutch coninginne, from Old Dutch kuninginna. Equivalent to koning (king) +‎ -in (suffix indicating femininity).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌkoːnɪˈŋɪn/
  • (file)
  • Hyphenation: ko‧nin‧gin
  • Rhymes: -ɪn

Noun[edit]

(gewezen) Koningin der Nederlanden
(former) Queen of the Netherlands

koningin f (plural koninginnen, diminutive koninginnetje n, masculine koning)

  1. queen
    1. female monarchic ruler of a kingdom
    2. consort of a king
  2. (chess, card games) queen
    Synonym: dame

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Negerhollands: koninginne, kooningin

See also[edit]

Chess pieces in Dutch · schaakstukken (schaak + stukken) (layout · text)
♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♟
koning koningin, dame toren loper, bisschop, raadsheer paard pion