kontyaim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

konty +‎ -aim (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈkoɲcɒjim]
  • Hyphenation: kon‧tya‧im

Noun[edit]

kontyaim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of konty

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative kontyaim
accusative kontyaimat
dative kontyaimnak
instrumental kontyaimmal
causal-final kontyaimért
translative kontyaimmá
terminative kontyaimig
essive-formal kontyaimként
essive-modal kontyaimul
inessive kontyaimban
superessive kontyaimon
adessive kontyaimnál
illative kontyaimba
sublative kontyaimra
allative kontyaimhoz
elative kontyaimból
delative kontyaimról
ablative kontyaimtól
non-attributive
possessive - singular
kontyaimé
non-attributive
possessive - plural
kontyaiméi