kwaknąć

Polish

Etymology

From kwakać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkfak.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: kwak‧nąć

Verb

kwaknąć pf (imperfective kwakać)

1. (intransitive) to quack (to make a noise like a duck)

Conjugation

Conjugation of kwaknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kwaknąć
future tense	1st	kwaknę			kwakniemy
	2nd	kwakniesz			kwakniecie
	3rd	kwaknie			kwakną
	impersonal	kwaknie się
past tense	1st	kwaknąłem, -(e)m kwaknął	kwaknęłam, -(e)m kwaknęła	kwaknęłom, -(e)m kwaknęło	kwaknęliśmy, -(e)śmy kwaknęli	kwaknęłyśmy, -(e)śmy kwaknęły
	2nd	kwaknąłeś, -(e)ś kwaknął	kwaknęłaś, -(e)ś kwaknęła	kwaknęłoś, -(e)ś kwaknęło	kwaknęliście, -(e)ście kwaknęli	kwaknęłyście, -(e)ście kwaknęły
	3rd	kwaknął	kwaknęła	kwaknęło	kwaknęli	kwaknęły
	impersonal	kwaknięto
conditional	1st	kwaknąłbym, bym kwaknął	kwaknęłabym, bym kwaknęła	kwaknęłobym, bym kwaknęło	kwaknęlibyśmy, byśmy kwaknęli	kwaknęłybyśmy, byśmy kwaknęły
	2nd	kwaknąłbyś, byś kwaknął	kwaknęłabyś, byś kwaknęła	kwaknęłobyś, byś kwaknęło	kwaknęlibyście, byście kwaknęli	kwaknęłybyście, byście kwaknęły
	3rd	kwaknąłby, by kwaknął	kwaknęłaby, by kwaknęła	kwaknęłoby, by kwaknęło	kwaknęliby, by kwaknęli	kwaknęłyby, by kwaknęły
	impersonal	kwaknięto by
imperative	1st	niech kwaknę			kwaknijmy
	2nd	kwaknij			kwaknijcie
	3rd	niech kwaknie			niech kwakną
anterior adverbial participle		kwaknąwszy
verbal noun		kwaknięcie

Derived terms

noun

• kwaknięcie

 

Further reading

• kwaknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kwaknąć in Polish dictionaries at PWN