lovagom
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
lovag + -om (“my”, possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
lovagom
- first-person singular single-possession possessive of lovag
Declension[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | lovagom | — |
accusative | lovagomat | — |
dative | lovagomnak | — |
instrumental | lovagommal | — |
causal-final | lovagomért | — |
translative | lovagommá | — |
terminative | lovagomig | — |
essive-formal | lovagomként | — |
essive-modal | lovagomul | — |
inessive | lovagomban | — |
superessive | lovagomon | — |
adessive | lovagomnál | — |
illative | lovagomba | — |
sublative | lovagomra | — |
allative | lovagomhoz | — |
elative | lovagomból | — |
delative | lovagomról | — |
ablative | lovagomtól | — |
non-attributive possessive - singular |
lovagomé | — |
non-attributive possessive - plural |
lovagoméi | — |