merulentus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From merum (“wine unmixed with water”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /me.ruˈlen.tus/, [mɛrʊˈɫ̪ɛn̪t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /me.ruˈlen.tus/, [meruˈlɛn̪t̪us]
Adjective[edit]
merulentus (feminine merulenta, neuter merulentum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | merulentus | merulenta | merulentum | merulentī | merulentae | merulenta | |
Genitive | merulentī | merulentae | merulentī | merulentōrum | merulentārum | merulentōrum | |
Dative | merulentō | merulentō | merulentīs | ||||
Accusative | merulentum | merulentam | merulentum | merulentōs | merulentās | merulenta | |
Ablative | merulentō | merulentā | merulentō | merulentīs | |||
Vocative | merulente | merulenta | merulentum | merulentī | merulentae | merulenta |
References[edit]
- “merulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- merulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.