mestus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

mēstus (feminine mēsta, neuter mēstum); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) Alternative form of maestus
    • c. 347 CE – 420 CE, Jerome, Biblia Sacra Vulgāta Genesis 4:6, (This form is very rare, more commonly it's: "Dixitque Dominus ad eum: Quare iratus es? et cur concidit facies tua?"):
      dīxitque Dominus ad eum quārē mēstus es et cūr concidit faciēs tua
      And The Lord said to him: "Why are you angry and why has your face fallen?"

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mēstus mēsta mēstum mēstī mēstae mēsta
Genitive mēstī mēstae mēstī mēstōrum mēstārum mēstōrum
Dative mēstō mēstō mēstīs
Accusative mēstum mēstam mēstum mēstōs mēstās mēsta
Ablative mēstō mēstā mēstō mēstīs
Vocative mēste mēsta mēstum mēstī mēstae mēsta

Descendants[edit]

  • Italian: mesto
  • Portuguese: mesto