mownie

See also: mównie

Polish

Alternative forms

• mównie (obsolete)

Etymology

From mowny +‎ -ie. First attested in 1549.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɔv.ɲɛ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈmɔv.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲɛ
• Syllabification: mow‧nie

Adverb

mownie (comparative mowniej, superlative najmowniej)

1. eloquently; loquaciously

Related terms

adjectives

• mowny
• mówcowy
• mówczy
• mówieniowy
• mówiony
• mówniczy

 

nouns

• mowa
• mowina
• mowisko
• mowność
• mówca
• mówczyni
• móweczka
• mówiąca
• mówiący
• mówka
• mównica
• mównictwo
• mównik

 

verbs

• mówić impf

 

Further reading

• mownie in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mownie”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “mównie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mownie”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1052