musnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From muskać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmus.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -usnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mus‧nąć

Verb

[edit]

musnąć pf (imperfective muskać)

  1. (transitive) to dab
  2. (transitive) to graze, to scuff
  3. (reflexive with się) to dab oneself
  4. (reflexive with się) to dab each other

Conjugation

[edit]
Conjugation of musnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive musnąć
future tense 1st musnę muśniemy
2nd muśniesz muśniecie
3rd muśnie musną
impersonal muśnie się
past tense 1st musnąłem,
-(e)m musnął
musnęłam,
-(e)m musnęła
musnęłom,
-(e)m musnęło
musnęliśmy,
-(e)śmy musnęli
musnęłyśmy,
-(e)śmy musnęły
2nd musnąłeś,
-(e)ś musnął
musnęłaś,
-(e)ś musnęła
musnęłoś,
-(e)ś musnęło
musnęliście,
-(e)ście musnęli
musnęłyście,
-(e)ście musnęły
3rd musnął musnęła musnęło musnęli musnęły
impersonal muśnięto
conditional 1st musnąłbym,
bym musnął
musnęłabym,
bym musnęła
musnęłobym,
bym musnęło
musnęlibyśmy,
byśmy musnęli
musnęłybyśmy,
byśmy musnęły
2nd musnąłbyś,
byś musnął
musnęłabyś,
byś musnęła
musnęłobyś,
byś musnęło
musnęlibyście,
byście musnęli
musnęłybyście,
byście musnęły
3rd musnąłby,
by musnął
musnęłaby,
by musnęła
musnęłoby,
by musnęło
musnęliby,
by musnęli
musnęłyby,
by musnęły
impersonal muśnięto by
imperative 1st niech musnę muśnijmy
2nd muśnij muśnijcie
3rd niech muśnie niech musną
passive adjectival participle muśnięty muśnięta muśnięte muśnięci muśnięte
anterior adverbial participle musnąwszy
verbal noun muśnięcie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • musnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • musnąć in Polish dictionaries at PWN