nobilitans
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present active participle of nōbilitō (“love”)
Participle
[edit]nōbilitāns (genitive nōbilitantis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | nōbilitāns | nōbilitantēs | nōbilitantia | ||
Genitive | nōbilitantis | nōbilitantium | |||
Dative | nōbilitantī | nōbilitantibus | |||
Accusative | nōbilitantem | nōbilitāns | nōbilitantēs nōbilitantīs |
nōbilitantia | |
Ablative | nōbilitante nōbilitantī1 |
nōbilitantibus | |||
Vocative | nōbilitāns | nōbilitantēs | nōbilitantia |
1When used purely as an adjective.