obkleić

Polish

Etymology

From ob- +‎ kleić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔpˈklɛ.it͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛit͡ɕ
• Syllabification: ob‧kle‧ić

Verb

obkleić pf (imperfective obklejać)

1. (transitive) Alternative form of okleić

Conjugation

Conjugation of obkleić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obkleić
future tense	1st	obkleję			obkleimy
	2nd	obkleisz			obkleicie
	3rd	obklei			obkleją
	impersonal	obklei się
past tense	1st	obkleiłem, -(e)m obkleił	obkleiłam, -(e)m obkleiła	obkleiłom, -(e)m obkleiło	obkleiliśmy, -(e)śmy obkleili	obkleiłyśmy, -(e)śmy obkleiły
	2nd	obkleiłeś, -(e)ś obkleił	obkleiłaś, -(e)ś obkleiła	obkleiłoś, -(e)ś obkleiło	obkleiliście, -(e)ście obkleili	obkleiłyście, -(e)ście obkleiły
	3rd	obkleił	obkleiła	obkleiło	obkleili	obkleiły
	impersonal	obklejono
conditional	1st	obkleiłbym, bym obkleił	obkleiłabym, bym obkleiła	obkleiłobym, bym obkleiło	obkleilibyśmy, byśmy obkleili	obkleiłybyśmy, byśmy obkleiły
	2nd	obkleiłbyś, byś obkleił	obkleiłabyś, byś obkleiła	obkleiłobyś, byś obkleiło	obkleilibyście, byście obkleili	obkleiłybyście, byście obkleiły
	3rd	obkleiłby, by obkleił	obkleiłaby, by obkleiła	obkleiłoby, by obkleiło	obkleiliby, by obkleili	obkleiłyby, by obkleiły
	impersonal	obklejono by
imperative	1st	niech obkleję			obklejmy
	2nd	obklej			obklejcie
	3rd	niech obklei			niech obkleją
passive adjectival participle		obklejony	obklejona	obklejone	obklejeni	obklejone
anterior adverbial participle		obkleiwszy
verbal noun		obklejenie

Further reading

• obkleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obkleić in Polish dictionaries at PWN