odtoczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From od- +‎ toczyć.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

odtoczyć pf (imperfective odtaczać)

  1. (transitive) to roll away
  2. (reflexive with się) to roll (oneself) away, to be rolled away

Conjugation[edit]

Conjugation of odtoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odtoczyć
future tense 1st odtoczę odtoczymy
2nd odtoczysz odtoczycie
3rd odtoczy odtoczą
impersonal odtoczy się
past tense 1st odtoczyłem,
-(e)m odtoczył
odtoczyłam,
-(e)m odtoczyła
odtoczyłom,
-(e)m odtoczyło
odtoczyliśmy,
-(e)śmy odtoczyli
odtoczyłyśmy,
-(e)śmy odtoczyły
2nd odtoczyłeś,
-(e)ś odtoczył
odtoczyłaś,
-(e)ś odtoczyła
odtoczyłoś,
-(e)ś odtoczyło
odtoczyliście,
-(e)ście odtoczyli
odtoczyłyście,
-(e)ście odtoczyły
3rd odtoczył odtoczyła odtoczyło odtoczyli odtoczyły
impersonal odtoczono
conditional 1st odtoczyłbym,
bym odtoczył
odtoczyłabym,
bym odtoczyła
odtoczyłobym,
bym odtoczyło
odtoczylibyśmy,
byśmy odtoczyli
odtoczyłybyśmy,
byśmy odtoczyły
2nd odtoczyłbyś,
byś odtoczył
odtoczyłabyś,
byś odtoczyła
odtoczyłobyś,
byś odtoczyło
odtoczylibyście,
byście odtoczyli
odtoczyłybyście,
byście odtoczyły
3rd odtoczyłby,
by odtoczył
odtoczyłaby,
by odtoczyła
odtoczyłoby,
by odtoczyło
odtoczyliby,
by odtoczyli
odtoczyłyby,
by odtoczyły
impersonal odtoczono by
imperative 1st niech odtoczę odtoczmy
2nd odtocz odtoczcie
3rd niech odtoczy niech odtoczą
passive adjectival participle odtoczony odtoczona odtoczone odtoczeni odtoczone
anterior adverbial participle odtoczywszy
verbal noun odtoczenie

Further reading[edit]

  • odtoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odtoczyć in Polish dictionaries at PWN