odwieść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From od- +‎ wieść.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

odwieść pf (imperfective odwodzić)

  1. (transitive) to dissuade, to discourage
  2. (transitive, anatomy) to abduct

Conjugation[edit]

Conjugation of odwieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odwieść
future tense 1st odwiodę odwiedziemy
2nd odwiedziesz odwiedziecie
3rd odwiedzie odwiodą
impersonal odwiedzie się
past tense 1st odwiodłem,
-(e)m odwiódł
odwiodłam,
-(e)m odwiodła
odwiodłom,
-(e)m odwiodło
odwiedliśmy,
-(e)śmy odwiedli
odwiodłyśmy,
-(e)śmy odwiodły
2nd odwiodłeś,
-(e)ś odwiódł
odwiodłaś,
-(e)ś odwiodła
odwiodłoś,
-(e)ś odwiodło
odwiedliście,
-(e)ście odwiedli
odwiodłyście,
-(e)ście odwiodły
3rd odwiódł odwiodła odwiodło odwiedli odwiodły
impersonal odwiedziono
conditional 1st odwiódłbym,
bym odwiódł
odwiodłabym,
bym odwiodła
odwiodłobym,
bym odwiodło
odwiedlibyśmy,
byśmy odwiedli
odwiodłybyśmy,
byśmy odwiodły
2nd odwiódłbyś,
byś odwiódł
odwiodłabyś,
byś odwiodła
odwiodłobyś,
byś odwiodło
odwiedlibyście,
byście odwiedli
odwiodłybyście,
byście odwiodły
3rd odwiódłby,
by odwiódł
odwiodłaby,
by odwiodła
odwiodłoby,
by odwiodło
odwiedliby,
by odwiedli
odwiodłyby,
by odwiodły
impersonal odwiedziono by
imperative 1st niech odwiodę odwiedźmy
2nd odwiedź odwiedźcie
3rd niech odwiedzie niech odwiodą
passive adjectival participle odwiedziony odwiedziona odwiedzione odwiedzeni odwiedzione
anterior adverbial participle odwiódłszy
verbal noun odwiedzenie

Further reading[edit]

  • odwieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odwieść in Polish dictionaries at PWN