opustoszeć

Polish

Etymology

From o- +‎ pustoszeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.pusˈtɔ.ʂɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔʂɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧pus‧to‧szeć

Verb

opustoszeć pf (imperfective pustoszeć)

1. (intransitive) to empty

Conjugation

Conjugation of opustoszeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		opustoszeć
future tense	1st	opustoszeję			opustoszejemy
	2nd	opustoszejesz			opustoszejecie
	3rd	opustoszeje			opustoszeją
	impersonal	opustoszeje się
past tense	1st	opustoszałem, -(e)m opustoszał	opustoszałam, -(e)m opustoszała	opustoszałom, -(e)m opustoszało	opustoszeliśmy, -(e)śmy opustoszeli	opustoszałyśmy, -(e)śmy opustoszały
	2nd	opustoszałeś, -(e)ś opustoszał	opustoszałaś, -(e)ś opustoszała	opustoszałoś, -(e)ś opustoszało	opustoszeliście, -(e)ście opustoszeli	opustoszałyście, -(e)ście opustoszały
	3rd	opustoszał	opustoszała	opustoszało	opustoszeli	opustoszały
	impersonal	opustoszano
conditional	1st	opustoszałbym, bym opustoszał	opustoszałabym, bym opustoszała	opustoszałobym, bym opustoszało	opustoszelibyśmy, byśmy opustoszeli	opustoszałybyśmy, byśmy opustoszały
	2nd	opustoszałbyś, byś opustoszał	opustoszałabyś, byś opustoszała	opustoszałobyś, byś opustoszało	opustoszelibyście, byście opustoszeli	opustoszałybyście, byście opustoszały
	3rd	opustoszałby, by opustoszał	opustoszałaby, by opustoszała	opustoszałoby, by opustoszało	opustoszeliby, by opustoszeli	opustoszałyby, by opustoszały
	impersonal	opustoszano by
imperative	1st	niech opustoszeję			opustoszejmy
	2nd	opustoszej			opustoszejcie
	3rd	niech opustoszeje			niech opustoszeją
anterior adverbial participle		opustoszawszy
verbal noun		opustoszenie

Further reading

• opustoszeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opustoszeć in Polish dictionaries at PWN