osowieć

See also: Osowiec

Polish

Etymology

From o- +‎ sowa +‎ -eć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈsɔ.vjɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧so‧wieć

Verb

osowieć pf

1. (intransitive) to become dejected, to become mopey, to become apathetic

Conjugation

Conjugation of osowieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		osowieć
future tense	1st	osowieję			osowiejemy
	2nd	osowiejesz			osowiejecie
	3rd	osowieje			osowieją
	impersonal	osowieje się
past tense	1st	osowiałem, -(e)m osowiał	osowiałam, -(e)m osowiała	osowiałom, -(e)m osowiało	osowieliśmy, -(e)śmy osowieli	osowiałyśmy, -(e)śmy osowiały
	2nd	osowiałeś, -(e)ś osowiał	osowiałaś, -(e)ś osowiała	osowiałoś, -(e)ś osowiało	osowieliście, -(e)ście osowieli	osowiałyście, -(e)ście osowiały
	3rd	osowiał	osowiała	osowiało	osowieli	osowiały
	impersonal	osowiano
conditional	1st	osowiałbym, bym osowiał	osowiałabym, bym osowiała	osowiałobym, bym osowiało	osowielibyśmy, byśmy osowieli	osowiałybyśmy, byśmy osowiały
	2nd	osowiałbyś, byś osowiał	osowiałabyś, byś osowiała	osowiałobyś, byś osowiało	osowielibyście, byście osowieli	osowiałybyście, byście osowiały
	3rd	osowiałby, by osowiał	osowiałaby, by osowiała	osowiałoby, by osowiało	osowieliby, by osowieli	osowiałyby, by osowiały
	impersonal	osowiano by
imperative	1st	niech osowieję			osowiejmy
	2nd	osowiej			osowiejcie
	3rd	niech osowieje			niech osowieją
anterior adverbial participle		osowiawszy
verbal noun		osowienie

Further reading

• osowieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osowieć in Polish dictionaries at PWN