owiać

Polish

Etymology

From o- +‎ wiać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.vjat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvjat͡ɕ
• Syllabification: o‧wiać

Verb

owiać pf (imperfective owiewać)

1. (transitive) to blow around, to surround by blowing or having been blown
2. (transitive) to cover lightly having been blown [+instrumental = with snow, sand, etc.]
3. (transitive, figurative) to enshroud, to surround [+instrumental = with mystery, secrecy, etc.]

Conjugation

Conjugation of owiać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		owiać
future tense	1st	owieję			owiejemy
	2nd	owiejesz			owiejecie
	3rd	owieje			owieją
	impersonal	owieje się
past tense	1st	owiałem, -(e)m owiał	owiałam, -(e)m owiała	owiałom, -(e)m owiało	owialiśmy, -(e)śmy owiali	owiałyśmy, -(e)śmy owiały
	2nd	owiałeś, -(e)ś owiał	owiałaś, -(e)ś owiała	owiałoś, -(e)ś owiało	owialiście, -(e)ście owiali	owiałyście, -(e)ście owiały
	3rd	owiał	owiała	owiało	owiali	owiały
	impersonal	owiano
conditional	1st	owiałbym, bym owiał	owiałabym, bym owiała	owiałobym, bym owiało	owialibyśmy, byśmy owiali	owiałybyśmy, byśmy owiały
	2nd	owiałbyś, byś owiał	owiałabyś, byś owiała	owiałobyś, byś owiało	owialibyście, byście owiali	owiałybyście, byście owiały
	3rd	owiałby, by owiał	owiałaby, by owiała	owiałoby, by owiało	owialiby, by owiali	owiałyby, by owiały
	impersonal	owiano by
imperative	1st	niech owieję			owiejmy
	2nd	owiej			owiejcie
	3rd	niech owieje			niech owieją
passive adjectival participle		owiany	owiana	owiane	owiani	owiane
anterior adverbial participle		owiawszy
verbal noun		owianie

Related terms

noun

• owiewka

 

Further reading

• owiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• owiać in Polish dictionaries at PWN