pociec

Polish

Alternative forms

• pocieknąć

Etymology

From po- +‎ ciec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.t͡ɕɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡s
• Syllabification: po‧ciec

Verb

pociec pf (imperfective ciec)

1. (intransitive) to begin flowing, to begin trickling

Conjugation

Conjugation of pociec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pociec
future tense	1st	pocieknę			pociekniemy
	2nd	pociekniesz			pociekniecie
	3rd	pocieknie			pociekną
	impersonal	pocieknie się
past tense	1st	pociekłem, -(e)m pociekł	pociekłam, -(e)m pociekła	pociekłom, -(e)m pociekło	pociekliśmy, -(e)śmy pociekli	pociekłyśmy, -(e)śmy pociekły
	2nd	pociekłeś, -(e)ś pociekł	pociekłaś, -(e)ś pociekła	pociekłoś, -(e)ś pociekło	pociekliście, -(e)ście pociekli	pociekłyście, -(e)ście pociekły
	3rd	pociekł	pociekła	pociekło	pociekli	pociekły
	impersonal	pocieknięto
conditional	1st	pociekłbym, bym pociekł	pociekłabym, bym pociekła	pociekłobym, bym pociekło	pocieklibyśmy, byśmy pociekli	pociekłybyśmy, byśmy pociekły
	2nd	pociekłbyś, byś pociekł	pociekłabyś, byś pociekła	pociekłobyś, byś pociekło	pocieklibyście, byście pociekli	pociekłybyście, byście pociekły
	3rd	pociekłby, by pociekł	pociekłaby, by pociekła	pociekłoby, by pociekło	pociekliby, by pociekli	pociekłyby, by pociekły
	impersonal	pocieknięto by
imperative	1st	niech pocieknę			pocieknijmy
	2nd	pocieknij			pocieknijcie
	3rd	niech pocieknie			niech pociekną
anterior adverbial participle		pociekłszy
verbal noun		pocieknięcie

Further reading

• pociec in Polish dictionaries at PWN