pocieszenie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From pocieszyć + -enie. Cognate with Carpathian Rusyn потіщыня (potiščŷnja), Kashubian pòceszenié, Slovak potešenie.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
pocieszenie n
- (uncountable) verbal noun of pocieszyć
- (countable) solace, consolation (a source of comfort)
Declension[edit]
Declension of pocieszenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pocieszenie | pocieszenia |
| genitive | pocieszenia | pocieszeń |
| dative | pocieszeniu | pocieszeniom |
| accusative | pocieszenie | pocieszenia |
| instrumental | pocieszeniem | pocieszeniami |
| locative | pocieszeniu | pocieszeniach |
| vocative | pocieszenie | pocieszenia |
Further reading[edit]
- pocieszenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pocieszenie in Polish dictionaries at PWN