podźgać

Polish

Etymology

From po- +‎ dźgać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.d͡ʑɡat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔd͡ʑɡat͡ɕ
• Syllabification: po‧dźgać

Verb

podźgać pf

1. (transitive) to keep pricking or stabbing, to repeatedly prick or stab

   Synonym: pokłuć

   • 1933 April 2, “W restauracji”, in Śmiech do rana‎^[1], number 14 (62), Warszawa, archived from the original on 2023-01-22, page 3:

     Jak [kucharz mięso] wykraje niech ubije... na płasko... i nożem niech podźga... cytrynkę pokroi i pieprzem posypie... dopiero potem smażyć...

     "[...] When [the cook] cuts up [the meat], he should beat it... flat... and he should pierce it a few times with a knife... he should cut up a lemon, and sprinkle it with pepper... only then should it be fried..."

   • 2009 February 13, Marzena Żuchowicz, “Chciał zabić żonę, bo nie miał siły się nią opiekować”, in Gazeta Wyborcza‎^[2], archived from the original on 2023-01-21:

     Wrocławianin Eugeniusz B. trafił do aresztu po tym, jak w poniedziałek podźgał nożem swoją chorą żonę.

     A resident of Wrocław, Eugeniusz B., was arrested after, on Monday, he repeatedly stabbed his sick wife with a knife.

   • 2022 December 8, “15-latek zabił 12-latka. Chciał odciąć mu głowę”, in Onet Wiadomości‎^[3], archived from the original on 2022-06-06:

     Roberts był cały podźgany. Miał rany kłute w prawym boku, przedramionach, ramionach i trzy poważne rany kłute na głowie, spowodowane czubkiem ostrza wbitym w czaszkę.

     Roberts was stabbed all over. He had stab wounds on his right side, forearms, shoulders, and three serious stab wounds on his head, caused by the tip of a blade stabbed into his skull.

Conjugation

Conjugation of podźgać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podźgać
future tense	1st	podźgam			podźgamy
	2nd	podźgasz			podźgacie
	3rd	podźga			podźgają
	impersonal	podźga się
past tense	1st	podźgałem, -(e)m podźgał	podźgałam, -(e)m podźgała	podźgałom, -(e)m podźgało	podźgaliśmy, -(e)śmy podźgali	podźgałyśmy, -(e)śmy podźgały
	2nd	podźgałeś, -(e)ś podźgał	podźgałaś, -(e)ś podźgała	podźgałoś, -(e)ś podźgało	podźgaliście, -(e)ście podźgali	podźgałyście, -(e)ście podźgały
	3rd	podźgał	podźgała	podźgało	podźgali	podźgały
	impersonal	podźgano
conditional	1st	podźgałbym, bym podźgał	podźgałabym, bym podźgała	podźgałobym, bym podźgało	podźgalibyśmy, byśmy podźgali	podźgałybyśmy, byśmy podźgały
	2nd	podźgałbyś, byś podźgał	podźgałabyś, byś podźgała	podźgałobyś, byś podźgało	podźgalibyście, byście podźgali	podźgałybyście, byście podźgały
	3rd	podźgałby, by podźgał	podźgałaby, by podźgała	podźgałoby, by podźgało	podźgaliby, by podźgali	podźgałyby, by podźgały
	impersonal	podźgano by
imperative	1st	niech podźgam			podźgajmy
	2nd	podźgaj			podźgajcie
	3rd	niech podźga			niech podźgają
passive adjectival participle		podźgany	podźgana	podźgane	podźgani	podźgane
anterior adverbial participle		podźgawszy
verbal noun		podźganie

Further reading

• podźgać in Polish dictionaries at PWN