pofrunąć

Polish

Etymology

From po- +‎ frunąć. First attested in 1852.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈfru.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
• Syllabification: po‧fru‧nąć

Verb

pofrunąć pf (imperfective frunąć)

1. (intransitive) to fly, to fly away (to distance oneself with one's wings)
2. (intransitive) to fly (to move in the air, usually by the wind)

Conjugation

Conjugation of pofrunąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pofrunąć
future tense	1st	pofrunę			pofruniemy
	2nd	pofruniesz			pofruniecie
	3rd	pofrunie			pofruną
	impersonal	pofrunie się
past tense	1st	pofrunąłem, -(e)m pofrunął	pofrunęłam, -(e)m pofrunęła	pofrunęłom, -(e)m pofrunęło	pofrunęliśmy, -(e)śmy pofrunęli	pofrunęłyśmy, -(e)śmy pofrunęły
	2nd	pofrunąłeś, -(e)ś pofrunął	pofrunęłaś, -(e)ś pofrunęła	pofrunęłoś, -(e)ś pofrunęło	pofrunęliście, -(e)ście pofrunęli	pofrunęłyście, -(e)ście pofrunęły
	3rd	pofrunął	pofrunęła	pofrunęło	pofrunęli	pofrunęły
	impersonal	pofrunięto
conditional	1st	pofrunąłbym, bym pofrunął	pofrunęłabym, bym pofrunęła	pofrunęłobym, bym pofrunęło	pofrunęlibyśmy, byśmy pofrunęli	pofrunęłybyśmy, byśmy pofrunęły
	2nd	pofrunąłbyś, byś pofrunął	pofrunęłabyś, byś pofrunęła	pofrunęłobyś, byś pofrunęło	pofrunęlibyście, byście pofrunęli	pofrunęłybyście, byście pofrunęły
	3rd	pofrunąłby, by pofrunął	pofrunęłaby, by pofrunęła	pofrunęłoby, by pofrunęło	pofrunęliby, by pofrunęli	pofrunęłyby, by pofrunęły
	impersonal	pofrunięto by
imperative	1st	niech pofrunę			pofrunijmy
	2nd	pofrunij			pofrunijcie
	3rd	niech pofrunie			niech pofruną
anterior adverbial participle		pofrunąwszy
verbal noun		pofrunięcie

Further reading

• pofrunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pofrunąć in Polish dictionaries at PWN
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pofrunąć”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 455
• pofrunąć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego