pogardzić

Polish

Etymology

From po- +‎ gardzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈɡar.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ard͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: po‧gar‧dzić

Verb

pogardzić pf (imperfective pogardzać)

1. (transitive) to despise, to disdain

   Synonym: wzgardzić

Conjugation

Conjugation of pogardzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pogardzić
future tense	1st	pogardzę			pogardzimy
	2nd	pogardzisz			pogardzicie
	3rd	pogardzi			pogardzą
	impersonal	pogardzi się
past tense	1st	pogardziłem, -(e)m pogardził	pogardziłam, -(e)m pogardziła	pogardziłom, -(e)m pogardziło	pogardziliśmy, -(e)śmy pogardzili	pogardziłyśmy, -(e)śmy pogardziły
	2nd	pogardziłeś, -(e)ś pogardził	pogardziłaś, -(e)ś pogardziła	pogardziłoś, -(e)ś pogardziło	pogardziliście, -(e)ście pogardzili	pogardziłyście, -(e)ście pogardziły
	3rd	pogardził	pogardziła	pogardziło	pogardzili	pogardziły
	impersonal	pogardzono
conditional	1st	pogardziłbym, bym pogardził	pogardziłabym, bym pogardziła	pogardziłobym, bym pogardziło	pogardzilibyśmy, byśmy pogardzili	pogardziłybyśmy, byśmy pogardziły
	2nd	pogardziłbyś, byś pogardził	pogardziłabyś, byś pogardziła	pogardziłobyś, byś pogardziło	pogardzilibyście, byście pogardzili	pogardziłybyście, byście pogardziły
	3rd	pogardziłby, by pogardził	pogardziłaby, by pogardziła	pogardziłoby, by pogardziło	pogardziliby, by pogardzili	pogardziłyby, by pogardziły
	impersonal	pogardzono by
imperative	1st	niech pogardzę			pogardźmy
	2nd	pogardź			pogardźcie
	3rd	niech pogardzi			niech pogardzą
passive adjectival participle		pogardzony	pogardzona	pogardzone	pogardzeni	pogardzone
anterior adverbial participle		pogardziwszy
verbal noun		pogardzenie

Derived terms

noun

• pogardziciel

 

Related terms

adjective

• pogardliwy

 

adverb

• pogardliwie

 

nouns

• pogarda
• pogardliwość

 

Further reading

• pogardzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pogardzić in Polish dictionaries at PWN