pogaworzyć

Polish

Etymology

From po- +‎ gaworzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ɡaˈvɔ.ʐɨt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
• Syllabification: po‧ga‧wo‧rzyć

Verb

pogaworzyć pf

1. (intransitive) to babble a bit (utter indistinctly)

Conjugation

Conjugation of pogaworzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pogaworzyć
future tense	1st	pogaworzę			pogaworzymy
	2nd	pogaworzysz			pogaworzycie
	3rd	pogaworzy			pogaworzą
	impersonal	pogaworzy się
past tense	1st	pogaworzyłem, -(e)m pogaworzył	pogaworzyłam, -(e)m pogaworzyła	pogaworzyłom, -(e)m pogaworzyło	pogaworzyliśmy, -(e)śmy pogaworzyli	pogaworzyłyśmy, -(e)śmy pogaworzyły
	2nd	pogaworzyłeś, -(e)ś pogaworzył	pogaworzyłaś, -(e)ś pogaworzyła	pogaworzyłoś, -(e)ś pogaworzyło	pogaworzyliście, -(e)ście pogaworzyli	pogaworzyłyście, -(e)ście pogaworzyły
	3rd	pogaworzył	pogaworzyła	pogaworzyło	pogaworzyli	pogaworzyły
	impersonal	pogaworzono
conditional	1st	pogaworzyłbym, bym pogaworzył	pogaworzyłabym, bym pogaworzyła	pogaworzyłobym, bym pogaworzyło	pogaworzylibyśmy, byśmy pogaworzyli	pogaworzyłybyśmy, byśmy pogaworzyły
	2nd	pogaworzyłbyś, byś pogaworzył	pogaworzyłabyś, byś pogaworzyła	pogaworzyłobyś, byś pogaworzyło	pogaworzylibyście, byście pogaworzyli	pogaworzyłybyście, byście pogaworzyły
	3rd	pogaworzyłby, by pogaworzył	pogaworzyłaby, by pogaworzyła	pogaworzyłoby, by pogaworzyło	pogaworzyliby, by pogaworzyli	pogaworzyłyby, by pogaworzyły
	impersonal	pogaworzono by
imperative	1st	niech pogaworzę			pogaworzmy
	2nd	pogaworz			pogaworzcie
	3rd	niech pogaworzy			niech pogaworzą
anterior adverbial participle		pogaworzywszy
verbal noun		pogaworzenie

Further reading

• pogaworzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pogaworzyć in Polish dictionaries at PWN