pogiąć

Polish

Etymology

From po- +‎ giąć. Compare Russian погну́ть (pognútʹ) and Silesian pogiōńć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.ɡjɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔɡjɔɲt͡ɕ
• Syllabification: po‧giąć

Verb

pogiąć pf

1. (transitive) to bend many things, one after the other, or one thing in many places
2. (reflexive with się) to be bent in many places; (of many things) to be bent one after the other

Conjugation

Conjugation of pogiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pogiąć
future tense	1st	pognę			pogniemy
	2nd	pogniesz			pogniecie
	3rd	pognie			pogną
	impersonal	pognie się
past tense	1st	pogiąłem, -(e)m pogiął	pogięłam, -(e)m pogięła	pogięłom, -(e)m pogięło	pogięliśmy, -(e)śmy pogięli	pogięłyśmy, -(e)śmy pogięły
	2nd	pogiąłeś, -(e)ś pogiął	pogięłaś, -(e)ś pogięła	pogięłoś, -(e)ś pogięło	pogięliście, -(e)ście pogięli	pogięłyście, -(e)ście pogięły
	3rd	pogiął	pogięła	pogięło	pogięli	pogięły
	impersonal	pogięto
conditional	1st	pogiąłbym, bym pogiął	pogięłabym, bym pogięła	pogięłobym, bym pogięło	pogięlibyśmy, byśmy pogięli	pogięłybyśmy, byśmy pogięły
	2nd	pogiąłbyś, byś pogiął	pogięłabyś, byś pogięła	pogięłobyś, byś pogięło	pogięlibyście, byście pogięli	pogięłybyście, byście pogięły
	3rd	pogiąłby, by pogiął	pogięłaby, by pogięła	pogięłoby, by pogięło	pogięliby, by pogięli	pogięłyby, by pogięły
	impersonal	pogięto by
imperative	1st	niech pognę			pognijmy
	2nd	pognij			pognijcie
	3rd	niech pognie			niech pogną
passive adjectival participle		pogięty	pogięta	pogięte	pogięci	pogięte
anterior adverbial participle		pogiąwszy
verbal noun		pogięcie

Further reading

• pogiąć in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pogiąć”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pogiąć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pogiąć”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 459
• pogiąć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego