polizać

Polish

Etymology

From po- +‎ lizać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈli.zat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -izat͡ɕ
• Syllabification: po‧li‧zać

Verb

polizać pf

1. (transitive) to give a lick (to stroke with a tongue)
2. (reflexive with się) to give oneself a lick

Conjugation

Conjugation of polizać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		polizać
future tense	1st	poliżę			poliżemy
	2nd	poliżesz			poliżecie
	3rd	poliże			poliżą
	impersonal	poliże się
past tense	1st	polizałem, -(e)m polizał	polizałam, -(e)m polizała	polizałom, -(e)m polizało	polizaliśmy, -(e)śmy polizali	polizałyśmy, -(e)śmy polizały
	2nd	polizałeś, -(e)ś polizał	polizałaś, -(e)ś polizała	polizałoś, -(e)ś polizało	polizaliście, -(e)ście polizali	polizałyście, -(e)ście polizały
	3rd	polizał	polizała	polizało	polizali	polizały
	impersonal	polizano
conditional	1st	polizałbym, bym polizał	polizałabym, bym polizała	polizałobym, bym polizało	polizalibyśmy, byśmy polizali	polizałybyśmy, byśmy polizały
	2nd	polizałbyś, byś polizał	polizałabyś, byś polizała	polizałobyś, byś polizało	polizalibyście, byście polizali	polizałybyście, byście polizały
	3rd	polizałby, by polizał	polizałaby, by polizała	polizałoby, by polizało	polizaliby, by polizali	polizałyby, by polizały
	impersonal	polizano by
imperative	1st	niech poliżę			poliżmy
	2nd	poliż			poliżcie
	3rd	niech poliże			niech poliżą
passive adjectival participle		polizany	polizana	polizane	polizani	polizane
anterior adverbial participle		polizawszy
verbal noun		polizanie

Further reading

• polizać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• polizać in Polish dictionaries at PWN