popełnić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From po- +‎ pełnić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔˈpɛw.ɲit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛwɲit͡ɕ
  • Syllabification: po‧peł‧nić

Verb[edit]

popełnić pf (imperfective popełniać)

  1. (transitive) to commit, to perpetrate
    Synonym: dopuścić się
  2. (transitive, humorous, of an artistic work) to make, to create

Conjugation[edit]

Conjugation of popełnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive popełnić
future tense 1st popełnię popełnimy
2nd popełnisz popełnicie
3rd popełni popełnią
impersonal popełni się
past tense 1st popełniłem,
-(e)m popełnił
popełniłam,
-(e)m popełniła
popełniłom,
-(e)m popełniło
popełniliśmy,
-(e)śmy popełnili
popełniłyśmy,
-(e)śmy popełniły
2nd popełniłeś,
-(e)ś popełnił
popełniłaś,
-(e)ś popełniła
popełniłoś,
-(e)ś popełniło
popełniliście,
-(e)ście popełnili
popełniłyście,
-(e)ście popełniły
3rd popełnił popełniła popełniło popełnili popełniły
impersonal popełniono
conditional 1st popełniłbym,
bym popełnił
popełniłabym,
bym popełniła
popełniłobym,
bym popełniło
popełnilibyśmy,
byśmy popełnili
popełniłybyśmy,
byśmy popełniły
2nd popełniłbyś,
byś popełnił
popełniłabyś,
byś popełniła
popełniłobyś,
byś popełniło
popełnilibyście,
byście popełnili
popełniłybyście,
byście popełniły
3rd popełniłby,
by popełnił
popełniłaby,
by popełniła
popełniłoby,
by popełniło
popełniliby,
by popełnili
popełniłyby,
by popełniły
impersonal popełniono by
imperative 1st niech popełnię popełnijmy
2nd popełnij popełnijcie
3rd niech popełni niech popełnią
passive adjectival participle popełniony popełniona popełnione popełnieni popełnione
anterior adverbial participle popełniwszy
verbal noun popełnienie

Further reading[edit]

  • popełnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • popełnić in Polish dictionaries at PWN