popilnować

Polish[edit]

From po- +‎ pilnować. First attested in 1558.^[1]

popilnować pf [+genitive = over whom/what]

(transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring nothing bad happens to someone)
(transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring that someone does what they ought to)
(transitive) to watch over for a while (to spend an indefinite amount of time ensuring that something is as it ought to be) [+ żeby nie (infinitive/past tense) = what shouldn't happen]

Conjugation of popilnować pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popilnować
future tense	1^st	popilnuję			popilnujemy
	2^nd	popilnujesz			popilnujecie
	3^rd	popilnuje			popilnują
	impersonal	popilnuje się
past tense	1^st	popilnowałem, -(e)m popilnował	popilnowałam, -(e)m popilnowała	popilnowałom, -(e)m popilnowało	popilnowaliśmy, -(e)śmy popilnowali	popilnowałyśmy, -(e)śmy popilnowały
	2^nd	popilnowałeś, -(e)ś popilnował	popilnowałaś, -(e)ś popilnowała	popilnowałoś, -(e)ś popilnowało	popilnowaliście, -(e)ście popilnowali	popilnowałyście, -(e)ście popilnowały
	3^rd	popilnował	popilnowała	popilnowało	popilnowali	popilnowały
	impersonal	popilnowano
conditional	1^st	popilnowałbym, bym popilnował	popilnowałabym, bym popilnowała	popilnowałobym, bym popilnowało	popilnowalibyśmy, byśmy popilnowali	popilnowałybyśmy, byśmy popilnowały
	2^nd	popilnowałbyś, byś popilnował	popilnowałabyś, byś popilnowała	popilnowałobyś, byś popilnowało	popilnowalibyście, byście popilnowali	popilnowałybyście, byście popilnowały
	3^rd	popilnowałby, by popilnował	popilnowałaby, by popilnowała	popilnowałoby, by popilnowało	popilnowaliby, by popilnowali	popilnowałyby, by popilnowały
	impersonal	popilnowano by
imperative	1^st	niech popilnuję			popilnujmy
	2^nd	popilnuj			popilnujcie
	3^rd	niech popilnuje			niech popilnują
passive adjectival participle		popilnowany	popilnowana	popilnowane	popilnowani	popilnowane
anterior adverbial participle		popilnowawszy
verbal noun		popilnowanie

^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “popilnować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

popilnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
popilnować in Polish dictionaries at PWN
Paweł Kupiszewski (11.06.2019) “POPILNOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “popilnować”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
Aleksander Zdanowicz (1861) “popilnować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “popilnować”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 648
popilnować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego