praeficiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of praeficiō.

Participle[edit]

praeficiēns (genitive praeficientis); third-declension one-termination participle

  1. placing in command

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praeficiēns praeficientēs praeficientia
Genitive praeficientis praeficientium
Dative praeficientī praeficientibus
Accusative praeficientem praeficiēns praeficientēs
praeficientīs
praeficientia
Ablative praeficiente
praeficientī1
praeficientibus
Vocative praeficiēns praeficientēs praeficientia

1When used purely as an adjective.