praehibens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of praehibeō.

Participle[edit]

praehibēns (genitive praehibentis); third-declension one-termination participle

  1. Alternative form of praebens

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praehibēns praehibentēs praehibentia
Genitive praehibentis praehibentium
Dative praehibentī praehibentibus
Accusative praehibentem praehibēns praehibentēs
praehibentīs
praehibentia
Ablative praehibente
praehibentī1
praehibentibus
Vocative praehibēns praehibentēs praehibentia

1When used purely as an adjective.