praesagiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present active participle of praesāgiō (to forebode).

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

praesāgiēns (genitive praesāgientis); third-declension one-termination participle

  1. foreboding

Inflection[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praesāgiēns praesāgientēs praesāgientia
Genitive praesāgientis praesāgientium
Dative praesāgientī praesāgientibus
Accusative praesāgientem praesāgiēns praesāgientēs
praesāgientīs
praesāgientia
Ablative praesāgiente
praesāgientī1
praesāgientibus
Vocative praesāgiēns praesāgientēs praesāgientia

1When used purely as an adjective.