proripiens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of prōripiō.
Participle
[edit]prōripiēns (genitive prōripientis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | prōripiēns | prōripientēs | prōripientia | ||
Genitive | prōripientis | prōripientium | |||
Dative | prōripientī | prōripientibus | |||
Accusative | prōripientem | prōripiēns | prōripientēs prōripientīs |
prōripientia | |
Ablative | prōripiente prōripientī1 |
prōripientibus | |||
Vocative | prōripiēns | prōripientēs | prōripientia |
1When used purely as an adjective.