reenkarniĝi

Esperanto

Etymology

From re- (“again”) +‎ enkarniĝi (“incarnate”) [from en (“in”) +‎ karno (“flesh”) +‎ -iĝi (“become”)].

Pronunciation

• IPA^(key): [reenkarˈnid͡ʒi]
• Rhymes: -id͡ʒi
• Hyphenation: re‧en‧kar‧ni‧ĝi

Verb

reenkarniĝi (present reenkarniĝas, past reenkarniĝis, future reenkarniĝos, conditional reenkarniĝus, volitive reenkarniĝu)

1. (intransitive) to reincarnate

Conjugation

Conjugation of reenkarniĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense reenkarniĝas reenkarniĝis reenkarniĝos active participle reenkarniĝanta reenkarniĝantaj reenkarniĝinta reenkarniĝintaj reenkarniĝonta reenkarniĝontaj acc. reenkarniĝantan reenkarniĝantajn reenkarniĝintan reenkarniĝintajn reenkarniĝontan reenkarniĝontajn nominal active participle reenkarniĝanto reenkarniĝantoj reenkarniĝinto reenkarniĝintoj reenkarniĝonto reenkarniĝontoj acc. reenkarniĝanton reenkarniĝantojn reenkarniĝinton reenkarniĝintojn reenkarniĝonton reenkarniĝontojn adverbial active participle reenkarniĝante reenkarniĝinte reenkarniĝonte infinitive reenkarniĝi imperative reenkarniĝu conditional reenkarniĝus

Derived terms

• reenkarniĝo (“reincarnation”)