relinquens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present active participle of relinquō (abandon, relinquish).

Participle[edit]

relinquēns (genitive relinquentis); third-declension one-termination participle

  1. abandoning, relinquishing

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative relinquēns relinquentēs relinquentia
Genitive relinquentis relinquentium
Dative relinquentī relinquentibus
Accusative relinquentem relinquēns relinquentēs
relinquentīs
relinquentia
Ablative relinquente
relinquentī1
relinquentibus
Vocative relinquēns relinquentēs relinquentia

1When used purely as an adjective.