rozdwoić

Polish[edit]

From roz- +‎ dwoić.

rozdwoić pf (imperfective rozdwajać)

(transitive, reflexive with się) to split (to separate into two parts)
Hypernym: rozdzielić
(reflexive with się) to split (to appear in two different places at the same time, doing different things at the same time)
No przecież się nie rozdwoję! ― But I can't split myself in two!

Conjugation of rozdwoić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozdwoić
future tense	1^st	rozdwoję			rozdwoimy
	2^nd	rozdwoisz			rozdwoicie
	3^rd	rozdwoi			rozdwoją
	impersonal	rozdwoi się
past tense	1^st	rozdwoiłem, -(e)m rozdwoił	rozdwoiłam, -(e)m rozdwoiła	rozdwoiłom, -(e)m rozdwoiło	rozdwoiliśmy, -(e)śmy rozdwoili	rozdwoiłyśmy, -(e)śmy rozdwoiły
	2^nd	rozdwoiłeś, -(e)ś rozdwoił	rozdwoiłaś, -(e)ś rozdwoiła	rozdwoiłoś, -(e)ś rozdwoiło	rozdwoiliście, -(e)ście rozdwoili	rozdwoiłyście, -(e)ście rozdwoiły
	3^rd	rozdwoił	rozdwoiła	rozdwoiło	rozdwoili	rozdwoiły
	impersonal	rozdwojono
conditional	1^st	rozdwoiłbym, bym rozdwoił	rozdwoiłabym, bym rozdwoiła	rozdwoiłobym, bym rozdwoiło	rozdwoilibyśmy, byśmy rozdwoili	rozdwoiłybyśmy, byśmy rozdwoiły
	2^nd	rozdwoiłbyś, byś rozdwoił	rozdwoiłabyś, byś rozdwoiła	rozdwoiłobyś, byś rozdwoiło	rozdwoilibyście, byście rozdwoili	rozdwoiłybyście, byście rozdwoiły
	3^rd	rozdwoiłby, by rozdwoił	rozdwoiłaby, by rozdwoiła	rozdwoiłoby, by rozdwoiło	rozdwoiliby, by rozdwoili	rozdwoiłyby, by rozdwoiły
	impersonal	rozdwojono by
imperative	1^st	niech rozdwoję			rozdwójmy
	2^nd	rozdwój			rozdwójcie
	3^rd	niech rozdwoi			niech rozdwoją
passive adjectival participle		rozdwojony	rozdwojona	rozdwojone	rozdwojeni	rozdwojone
anterior adverbial participle		rozdwoiwszy
verbal noun		rozdwojenie

noun