rozleźć

Polish

Etymology

From roz- +‎ leźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔz.lɛɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔzlɛɕt͡ɕ
• Syllabification: roz‧leźć

Verb

rozleźć pf (imperfective rozłazić)

1. (colloquial, reflexive) to disperse (of a group of beings)
2. (reflexive with się) to fall apart (of a material)
3. (colloquial, reflexive) to fall apart (of a plan)

Conjugation

Conjugation of rozleźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozleźć
future tense	1st	rozlezę			rozleziemy
	2nd	rozleziesz			rozleziecie
	3rd	rozlezie			rozlezą
	impersonal	rozlezie się
past tense	1st	rozlazłem, -(e)m rozlazł	rozlazłam, -(e)m rozlazła	rozlazłom, -(e)m rozlazło	rozleźliśmy, -(e)śmy rozleźli	rozlazłyśmy, -(e)śmy rozlazły
	2nd	rozlazłeś, -(e)ś rozlazł	rozlazłaś, -(e)ś rozlazła	rozlazłoś, -(e)ś rozlazło	rozleźliście, -(e)ście rozleźli	rozlazłyście, -(e)ście rozlazły
	3rd	rozlazł	rozlazła	rozlazło	rozleźli	rozlazły
	impersonal	rozleziono
conditional	1st	rozlazłbym, bym rozlazł	rozlazłabym, bym rozlazła	rozlazłobym, bym rozlazło	rozleźlibyśmy, byśmy rozleźli	rozlazłybyśmy, byśmy rozlazły
	2nd	rozlazłbyś, byś rozlazł	rozlazłabyś, byś rozlazła	rozlazłobyś, byś rozlazło	rozleźlibyście, byście rozleźli	rozlazłybyście, byście rozlazły
	3rd	rozlazłby, by rozlazł	rozlazłaby, by rozlazła	rozlazłoby, by rozlazło	rozleźliby, by rozleźli	rozlazłyby, by rozlazły
	impersonal	rozleziono by
imperative	1st	niech rozlezę			rozleźmy
	2nd	rozleź			rozleźcie
	3rd	niech rozlezie			niech rozlezą
anterior adverbial participle		rozlazłszy
verbal noun		rozlezienie

Further reading

• rozleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozleźć in Polish dictionaries at PWN