ruottalainen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈruo̯tːɑlɑi̯nen/, [ˈruo̞̯t̪ːɑ̝ˌlɑ̝i̯ne̞n]
  • Rhymes: -ɑinen
  • Syllabification(key): ruot‧ta‧lai‧nen

Noun[edit]

ruottalainen (dialectal)

  1. Alternative form of ruotsalainen (Swedish).

Declension[edit]

Inflection of ruottalainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative ruottalainen ruottalaiset
genitive ruottalaisen ruottalaisten
ruottalaisien
partitive ruottalaista ruottalaisia
illative ruottalaiseen ruottalaisiin
singular plural
nominative ruottalainen ruottalaiset
accusative nom. ruottalainen ruottalaiset
gen. ruottalaisen
genitive ruottalaisen ruottalaisten
ruottalaisien
partitive ruottalaista ruottalaisia
inessive ruottalaisessa ruottalaisissa
elative ruottalaisesta ruottalaisista
illative ruottalaiseen ruottalaisiin
adessive ruottalaisella ruottalaisilla
ablative ruottalaiselta ruottalaisilta
allative ruottalaiselle ruottalaisille
essive ruottalaisena ruottalaisina
translative ruottalaiseksi ruottalaisiksi
abessive ruottalaisetta ruottalaisitta
instructive ruottalaisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of ruottalainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative ruottalaiseni ruottalaiseni
accusative nom. ruottalaiseni ruottalaiseni
gen. ruottalaiseni
genitive ruottalaiseni ruottalaisteni
ruottalaisieni
partitive ruottalaistani ruottalaisiani
inessive ruottalaisessani ruottalaisissani
elative ruottalaisestani ruottalaisistani
illative ruottalaiseeni ruottalaisiini
adessive ruottalaisellani ruottalaisillani
ablative ruottalaiseltani ruottalaisiltani
allative ruottalaiselleni ruottalaisilleni
essive ruottalaisenani ruottalaisinani
translative ruottalaisekseni ruottalaisikseni
abessive ruottalaisettani ruottalaisittani
instructive
comitative ruottalaisineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative ruottalaisesi ruottalaisesi
accusative nom. ruottalaisesi ruottalaisesi
gen. ruottalaisesi
genitive ruottalaisesi ruottalaistesi
ruottalaisiesi
partitive ruottalaistasi ruottalaisiasi
inessive ruottalaisessasi ruottalaisissasi
elative ruottalaisestasi ruottalaisistasi
illative ruottalaiseesi ruottalaisiisi
adessive ruottalaisellasi ruottalaisillasi
ablative ruottalaiseltasi ruottalaisiltasi
allative ruottalaisellesi ruottalaisillesi
essive ruottalaisenasi ruottalaisinasi
translative ruottalaiseksesi ruottalaisiksesi
abessive ruottalaisettasi ruottalaisittasi
instructive
comitative ruottalaisinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative ruottalaisemme ruottalaisemme
accusative nom. ruottalaisemme ruottalaisemme
gen. ruottalaisemme
genitive ruottalaisemme ruottalaistemme
ruottalaisiemme
partitive ruottalaistamme ruottalaisiamme
inessive ruottalaisessamme ruottalaisissamme
elative ruottalaisestamme ruottalaisistamme
illative ruottalaiseemme ruottalaisiimme
adessive ruottalaisellamme ruottalaisillamme
ablative ruottalaiseltamme ruottalaisiltamme
allative ruottalaisellemme ruottalaisillemme
essive ruottalaisenamme ruottalaisinamme
translative ruottalaiseksemme ruottalaisiksemme
abessive ruottalaisettamme ruottalaisittamme
instructive
comitative ruottalaisinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative ruottalaisenne ruottalaisenne
accusative nom. ruottalaisenne ruottalaisenne
gen. ruottalaisenne
genitive ruottalaisenne ruottalaistenne
ruottalaisienne
partitive ruottalaistanne ruottalaisianne
inessive ruottalaisessanne ruottalaisissanne
elative ruottalaisestanne ruottalaisistanne
illative ruottalaiseenne ruottalaisiinne
adessive ruottalaisellanne ruottalaisillanne
ablative ruottalaiseltanne ruottalaisiltanne
allative ruottalaisellenne ruottalaisillenne
essive ruottalaisenanne ruottalaisinanne
translative ruottalaiseksenne ruottalaisiksenne
abessive ruottalaisettanne ruottalaisittanne
instructive
comitative ruottalaisinenne
third-person possessor
singular plural
nominative ruottalaisensa ruottalaisensa
accusative nom. ruottalaisensa ruottalaisensa
gen. ruottalaisensa
genitive ruottalaisensa ruottalaistensa
ruottalaisiensa
partitive ruottalaistaan
ruottalaistansa
ruottalaisiaan
ruottalaisiansa
inessive ruottalaisessaan
ruottalaisessansa
ruottalaisissaan
ruottalaisissansa
elative ruottalaisestaan
ruottalaisestansa
ruottalaisistaan
ruottalaisistansa
illative ruottalaiseensa ruottalaisiinsa
adessive ruottalaisellaan
ruottalaisellansa
ruottalaisillaan
ruottalaisillansa
ablative ruottalaiseltaan
ruottalaiseltansa
ruottalaisiltaan
ruottalaisiltansa
allative ruottalaiselleen
ruottalaisellensa
ruottalaisilleen
ruottalaisillensa
essive ruottalaisenaan
ruottalaisenansa
ruottalaisinaan
ruottalaisinansa
translative ruottalaisekseen
ruottalaiseksensa
ruottalaisikseen
ruottalaisiksensa
abessive ruottalaisettaan
ruottalaisettansa
ruottalaisittaan
ruottalaisittansa
instructive
comitative ruottalaisineen
ruottalaisinensa

Related terms[edit]

Kven[edit]

Etymology[edit]

From Finnish ruotsalainen.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈruo̯tːɑˌlɑi̯nen/

Noun[edit]

ruottalainen (genitive ruottalaisen, partitive ruottalaista)

  1. Swede

References[edit]

  • Eira Söderholm (2017) Kvensk grammatikk, Tromsø: Cappelen Damm Akademisk, →ISBN, page 196