sáigh

Irish

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /sˠɑːɟ/
• (Galway) IPA^(key): /sˠɑː/
• (Mayo) IPA^(key): /sˠɑːj/
• (Ulster) IPA^(key): /sˠaːj/

Etymology 1

From Middle Irish sáithid, sáidid, from Old Irish sáidid (“thrust, fix”).

Alternative forms

• sáidh (obsolete)
• sáithigh

Verb

sáigh (present analytic sánn, future analytic sáfaidh, verbal noun sá, past participle sáite) (transitive)

1. to thrust, stab
2. to launch (a boat etc.)

Conjugation

conjugation of sáigh (first conjugation – C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	sáim	sánn tú; sáir†	sánn sé, sí	sáimid	sánn sibh	sánn siad; sáid†	a shánn; a shás / a sánn*; a sás*	sáitear
	past	sháigh mé; shás	sháigh tú; sháis	sháigh sé, sí	shámar; sháigh muid	sháigh sibh; shábhair	sháigh siad; shádar	a sháigh / ar sháigh*	sádh
	past habitual	sháinn / sáinn‡‡	sháiteá / sáiteᇇ	shádh sé, sí / sádh sé, s퇇	sháimis; shádh muid / sáimis‡‡; sádh muid‡‡	shádh sibh / sádh sibh‡‡	sháidís; shádh siad / sáidís‡‡; sádh siad‡‡	a shádh / a sádh*	sháití / sáit퇇
future		sáfaidh mé; sáfad	sáfaidh tú; sáfair†	sáfaidh sé, sí	sáfaimid; sáfaidh muid	sáfaidh sibh	sáfaidh siad; sáfaid†	a sháfaidh; a sháfas / a sáfaidh*; a sáfas*	sáfar
conditional		sháfainn / sáfainn‡‡	sháfá / sáfᇇ	sháfadh sé, sí / sáfadh sé, s퇇	sháfaimis; sháfadh muid / sáfaimis‡‡; sáfadh muid‡‡	sháfadh sibh / sáfadh sibh‡‡	sháfaidís; sháfadh siad / sáfaidís‡‡; sáfadh siad‡‡	a sháfadh / a sáfadh*	sháfaí / sáfa퇇
subjunctive	present	go sá mé; go sád†	go sá tú; go sáir†	go sá sé, sí	go sáimid; go sá muid	go sá sibh	go sá siad; go sáid†	—	go sáitear
	past	dá sáinn	dá sáiteá	dá sádh sé, sí	dá sáimis; dá sádh muid	dá sádh sibh	dá sáidís; dá sádh siad	—	dá sáití
imperative		sáim	sáigh	sádh sé, sí	sáimis	sáigí; sáidh†	sáidís	—	sáitear
verbal noun		sá
past participle		sáite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

sáigh m

1. inflection of sách (“well-fed person”):
   1. vocative/genitive singular
   2. nominative/dative plural

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
sáigh	sháigh after an, tsáigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “sáigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “sáigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “sáigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
• Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 57