séimhigh

Irish

Etymology

From Old Irish séimigidir (“to attenuate; soften”), from séim (“slender; smooth”), from Proto-Celtic *sɸēmis. By surface analysis, séimh +‎ -igh.

Verb

séimhigh (present analytic séimhíonn, future analytic séimheoidh, verbal noun séimhiú, past participle séimhithe)

1. (literary) to thin, attenuate
2. to make, become mild; to mellow
3. (phonology) to lenite

Conjugation

conjugation of séimhigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	séimhím	séimhíonn tú; séimhír†	séimhíonn sé, sí	séimhímid; séimhíonn muid	séimhíonn sibh	séimhíonn siad; séimhíd†	a shéimhíonn; a shéimhíos / a séimhíonn*; a séimhíos*	séimhítear
	past	shéimhigh mé; shéimhíos	shéimhigh tú; shéimhís	shéimhigh sé, sí	shéimhíomar; shéimhigh muid	shéimhigh sibh; shéimhíobhair	shéimhigh siad; shéimhíodar	a shéimhigh / ar shéimhigh*	séimhíodh
	past habitual	shéimhínn / séimhínn‡‡	shéimhíteá / séimhíteᇇ	shéimhíodh sé, sí / séimhíodh sé, s퇇	shéimhímis; shéimhíodh muid / séimhímis‡‡; séimhíodh muid‡‡	shéimhíodh sibh / séimhíodh sibh‡‡	shéimhídís; shéimhíodh siad / séimhídís‡‡; séimhíodh siad‡‡	a shéimhíodh / a séimhíodh*	shéimhítí / séimhít퇇
future		séimheoidh mé; séimheod; séimheochaidh mé†	séimheoidh tú; séimheoir†; séimheochaidh tú†	séimheoidh sé, sí; séimheochaidh sé, sí†	séimheoimid; séimheoidh muid; séimheochaimid†; séimheochaidh muid†	séimheoidh sibh; séimheochaidh sibh†	séimheoidh siad; séimheoid†; séimheochaidh siad†	a shéimheoidh; a shéimheos; a shéimheochaidh†; a shéimheochas† / a séimheoidh*; a séimheos*; a séimheochaidh*†; a séimheochas*†	séimheofar; séimheochar†
conditional		shéimheoinn; shéimheochainn† / séimheoinn‡‡; séimheochainn†‡‡	shéimheofá; shéimheochthᆠ/ séimheofᇇ; séimheochthᆇ‡	shéimheodh sé, sí; shéimheochadh sé, s토/ séimheodh sé, s퇇; séimheochadh sé, s톇‡	shéimheoimis; shéimheodh muid; shéimheochaimis†; shéimheochadh muid† / séimheoimis‡‡; séimheodh muid‡‡; séimheochaimis†‡‡; séimheochadh muid†‡‡	shéimheodh sibh; shéimheochadh sibh† / séimheodh sibh‡‡; séimheochadh sibh†‡‡	shéimheoidís; shéimheodh siad; shéimheochadh siad† / séimheoidís‡‡; séimheodh siad‡‡; séimheochadh siad†‡‡	a shéimheodh; a shéimheochadh† / a séimheodh*; a séimheochadh*†	shéimheofaí; shéimheochtha토/ séimheofa퇇; séimheochtha톇‡
subjunctive	present	go séimhí mé; go séimhíod†	go séimhí tú; go séimhír†	go séimhí sé, sí	go séimhímid; go séimhí muid	go séimhí sibh	go séimhí siad; go séimhíd†	—	go séimhítear
	past	dá séimhínn	dá séimhíteá	dá séimhíodh sé, sí	dá séimhímis; dá séimhíodh muid	dá séimhíodh sibh	dá séimhídís; dá séimhíodh siad	—	dá séimhítí
imperative		séimhím	séimhigh	séimhíodh sé, sí	séimhímis	séimhígí; séimhídh†	séimhídís	—	séimhítear
verbal noun		séimhiú
past participle		séimhithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
séimhigh	shéimhigh after an, tséimhigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.