sangvinolent
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French sanguinolent, from Latin sanguinolentus.
Adjective[edit]
sangvinolent m or n (feminine singular sangvinolentă, masculine plural sangvinolenți, feminine and neuter plural sangvinolente)
Declension[edit]
Declension of sangvinolent
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | sangvinolent | sangvinolentă | sangvinolenți | sangvinolente | ||
definite | sangvinolentul | sangvinolenta | sangvinolenții | sangvinolentele | |||
genitive/ dative |
indefinite | sangvinolent | sangvinolente | sangvinolenți | sangvinolente | ||
definite | sangvinolentului | sangvinolentei | sangvinolenților | sangvinolentelor |