skarbić

Old Polish

Etymology

From skarb +‎ -ić. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /skarbit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /skarbit͡ɕ/

Verb

skarbić impf

1. to hoard (to collect or amass riches)
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎^[1], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 38, 10:

     Zkarbi (sc. człowiek, thesaurizat) a ne we, komu sgromadzi ie

     [Skarbi (sc. człowiek, thesaurizat) a nie wie, komu zgromadzi je]

Related terms

adjectives

• skarbnikowy
• skarbny
• skarbowy

 

nouns

• skarb
• skarbnica
• skarbniczka
• skarbnik

 

verbs

 

Descendants

• Polish: skarbić

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “skarbić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish skarbić. By surface analysis, skarb +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskar.bit͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈskar.bit͡ɕ/
• Rhymes: -arbit͡ɕ
• Syllabification: skar‧bić

Verb

skarbić impf

1. (transitive, archaic) to earn, to win over (to gain through applied effort)

   Synonym: zaskarbiać

2. (transitive, obsolete) to hoard (to collect or amass riches)

Conjugation

Conjugation of skarbić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skarbić
present tense	1st	skarbię			skarbimy
	2nd	skarbisz			skarbicie
	3rd	skarbi			skarbią
	impersonal	skarbi się
past tense	1st	skarbiłem, -(e)m skarbił	skarbiłam, -(e)m skarbiła	skarbiłom, -(e)m skarbiło	skarbiliśmy, -(e)śmy skarbili	skarbiłyśmy, -(e)śmy skarbiły
	2nd	skarbiłeś, -(e)ś skarbił	skarbiłaś, -(e)ś skarbiła	skarbiłoś, -(e)ś skarbiło	skarbiliście, -(e)ście skarbili	skarbiłyście, -(e)ście skarbiły
	3rd	skarbił	skarbiła	skarbiło	skarbili	skarbiły
	impersonal	skarbiono
future tense	1st	będę skarbił, będę skarbić	będę skarbiła, będę skarbić	będę skarbiło, będę skarbić	będziemy skarbili, będziemy skarbić	będziemy skarbiły, będziemy skarbić
	2nd	będziesz skarbił, będziesz skarbić	będziesz skarbiła, będziesz skarbić	będziesz skarbiło, będziesz skarbić	będziecie skarbili, będziecie skarbić	będziecie skarbiły, będziecie skarbić
	3rd	będzie skarbił, będzie skarbić	będzie skarbiła, będzie skarbić	będzie skarbiło, będzie skarbić	będą skarbili, będą skarbić	będą skarbiły, będą skarbić
	impersonal	będzie skarbić się
conditional	1st	skarbiłbym, bym skarbił	skarbiłabym, bym skarbiła	skarbiłobym, bym skarbiło	skarbilibyśmy, byśmy skarbili	skarbiłybyśmy, byśmy skarbiły
	2nd	skarbiłbyś, byś skarbił	skarbiłabyś, byś skarbiła	skarbiłobyś, byś skarbiło	skarbilibyście, byście skarbili	skarbiłybyście, byście skarbiły
	3rd	skarbiłby, by skarbił	skarbiłaby, by skarbiła	skarbiłoby, by skarbiło	skarbiliby, by skarbili	skarbiłyby, by skarbiły
	impersonal	skarbiono by
imperative	1st	niech skarbię			skarbmy
	2nd	skarb			skarbcie
	3rd	niech skarbi			niech skarbią
active adjectival participle		skarbiący	skarbiąca	skarbiące	skarbiący	skarbiące
passive adjectival participle		skarbiony	skarbiona	skarbione	skarbieni	skarbione
contemporary adverbial participle		skarbiąc
verbal noun		skarbienie

Further reading

• skarbić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “skarbić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “skarbić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “SKARBIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 14.11.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “skarbić”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “skarbić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “skarbić”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 131