spowiednik
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
From spowiedzieć + -nik. First attested in 1454.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
spowiednik m ?
- (Christianity) follower of Christ
- 1877-1881 [1454], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 323, page -:
- O, day tho yemu, vyelky panye, na proszba y zasluga thwego milego spovyednyka Iarnoltha!
- [O, daj to jemu, wielki Panie, na prośbę i zasługę twego miłego spowiednika Jarnołta!]
Derived terms[edit]
adjective
Related terms[edit]
noun
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- spowiedzieć pf, wyspowiadać pf, spowiadać impf
Descendants[edit]
- Polish: spowiednik
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “spowiednik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Old Polish spowiednik. By surface analysis, spowiedzieć + -nik.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
spowiednik m pers (female equivalent spowiedniczka)
- (Roman Catholicism) confessor (priest who hears confession and then gives absolution)
- (figuratively) confidant (person in whom one can confide or share one's secrets)
Declension[edit]
Declension of spowiednik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | spowiednik | spowiednicy/spowiedniki (deprecative) |
genitive | spowiednika | spowiedników |
dative | spowiednikowi | spowiednikom |
accusative | spowiednika | spowiedników |
instrumental | spowiednikiem | spowiednikami |
locative | spowiedniku | spowiednikach |
vocative | spowiedniku | spowiednicy |
Related terms[edit]
adjective
Related terms[edit]
adjectives
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- spowiedzieć pf, wyspowiadać pf, spowiadać impf
References[edit]
Further reading[edit]
- spowiednik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spowiednik in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spowiednik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “SPOWIEDNIK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.12.2008
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “spowiednik”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “spowiednik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “spowiednik”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 326
Categories:
- Old Polish terms suffixed with -nik
- Old Polish terms with IPA pronunciation
- Old Polish lemmas
- Old Polish nouns
- Old Polish masculine nouns
- zlw-opl:Christianity
- Old Polish terms with quotations
- Polish terms inherited from Old Polish
- Polish terms derived from Old Polish
- Polish terms suffixed with -nik
- Polish 3-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Polish terms with audio links
- Rhymes:Polish/ɛdɲik
- Rhymes:Polish/ɛdɲik/3 syllables
- Polish lemmas
- Polish nouns
- Polish masculine nouns
- Polish personal nouns
- pl:Roman Catholicism
- pl:Male people
- pl:Occupations