sprekkje

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Nynorsk[edit]

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

sprekkje (present tense sprekkjer, past tense sprekte, past participle sprekt, present participle sprekkjande, imperative sprekk)

  1. (transitive) to cause to break, shatter, crack, burst

Related terms[edit]

References[edit]