stipulans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of stipulor.

Participle[edit]

stipulāns (genitive stipulantis); third-declension one-termination participle

  1. stipulating

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative stipulāns stipulantēs stipulantia
Genitive stipulantis stipulantium
Dative stipulantī stipulantibus
Accusative stipulantem stipulāns stipulantēs
stipulantīs
stipulantia
Ablative stipulante
stipulantī1
stipulantibus
Vocative stipulāns stipulantēs stipulantia

1When used purely as an adjective.