stultiloquus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From stultus (foolish, stupid) +‎ -loquus (speaking).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

stultiloquus (feminine stultiloqua, neuter stultiloquum, comparative stultiloquentior, superlative stultiloquentissimus); first/second-declension adjective

  1. talking foolishly

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative stultiloquus stultiloqua stultiloquum stultiloquī stultiloquae stultiloqua
Genitive stultiloquī stultiloquae stultiloquī stultiloquōrum stultiloquārum stultiloquōrum
Dative stultiloquō stultiloquō stultiloquīs
Accusative stultiloquum stultiloquam stultiloquum stultiloquōs stultiloquās stultiloqua
Ablative stultiloquō stultiloquā stultiloquō stultiloquīs
Vocative stultiloque stultiloqua stultiloquum stultiloquī stultiloquae stultiloqua

References[edit]