subrusticus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From sub- + rūsticus (“rural, unrefined”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /subˈruːs.ti.kus/, [s̠ʊbˈruːs̠t̪ɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /subˈrus.ti.kus/, [subˈrust̪ikus]
Adjective[edit]
subrūsticus (feminine subrūstica, neuter subrūsticum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | subrūsticus | subrūstica | subrūsticum | subrūsticī | subrūsticae | subrūstica | |
Genitive | subrūsticī | subrūsticae | subrūsticī | subrūsticōrum | subrūsticārum | subrūsticōrum | |
Dative | subrūsticō | subrūsticō | subrūsticīs | ||||
Accusative | subrūsticum | subrūsticam | subrūsticum | subrūsticōs | subrūsticās | subrūstica | |
Ablative | subrūsticō | subrūsticā | subrūsticō | subrūsticīs | |||
Vocative | subrūstice | subrūstica | subrūsticum | subrūsticī | subrūsticae | subrūstica |
References[edit]
- “subrusticus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers