surrancidus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /surˈran.ki.dus/, [s̠ʊrˈräŋkɪd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /surˈran.t͡ʃi.dus/, [surˈrän̠ʲt͡ʃid̪us]
Adjective[edit]
surrancidus (feminine surrancida, neuter surrancidum); first/second-declension adjective
- somewhat rancid etc
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | surrancidus | surrancida | surrancidum | surrancidī | surrancidae | surrancida | |
Genitive | surrancidī | surrancidae | surrancidī | surrancidōrum | surrancidārum | surrancidōrum | |
Dative | surrancidō | surrancidō | surrancidīs | ||||
Accusative | surrancidum | surrancidam | surrancidum | surrancidōs | surrancidās | surrancida | |
Ablative | surrancidō | surrancidā | surrancidō | surrancidīs | |||
Vocative | surrancide | surrancida | surrancidum | surrancidī | surrancidae | surrancida |
References[edit]
- “surrancidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- surrancidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.