szkieł

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Greek σκύλα (skýla).[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ʂkjɛw/
  • Rhymes: -ɛw
  • Syllabification: szkieł

Noun[edit]

szkieł m pers

  1. (Poznań, colloquial) police officer, cop
    Synonyms: glina, gliniarz

Declension[edit]

Declension of szkieł
singular plural
nominative szkieł szkiełów
genitive szkła szkłów
dative szkłowi szkłom
accusative szkła szkłów
instrumental szkłem szkłami
locative szkle szkłach
vocative szkle szkiełów

Derived terms[edit]

noun

Noun[edit]

szkieł n

  1. genitive plural of szkło

References[edit]

  1. ^ Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN

Further reading[edit]

  • szkieł in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=szkieł&oldid=78556187"