séier

See also: seier

Luxembourgish

Etymology

From Middle High German sēr, from Old High German sēr (“sore, painful”), from Proto-Germanic *sairaz. Cognate with German sehr (“very”), Dutch zeer (“very; painful”), English sore. The semantic development is “sore, painful” → “violent, powerful” → “fast, quick”.

Pronunciation

• IPA^(key): /zei̯(e)r/, [ˈzɜɪ̯.ɐ]

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɜɪɐ

Adjective

séier (masculine séieren, neuter séiert, comparative méi séier, superlative am séiersten)

1. fast, quick

   Synonyms: schnell, huerteg, schëtzeg

Declension

declension of séier

number and gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter	all genders
predicative		hien ass séier	si ass séier	et ass séier	si si(nn) séier
nominative / accusative	attributive and/or after determiner	séieren	séier	séiert	séier
	independent without determiner			séieres	séierer
dative	after any declined word	séieren	séierer	séieren	séieren
	as first declined word	séierem		séierem