trobador

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Catalan[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Catalan trobador, from Vulgar Latin *tropātōrem,[1] agent noun based on Vulgar Latin *tropare, probably from Latin tropus, of Greek origin.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

trobador m (plural trobadors, feminine trobadora)

  1. troubadour

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • “trobador” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.

French[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Old Occitan trobador.

Noun[edit]

trobador m (plural trobadors)

  1. Alternative form of troubadour

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese trobador, from Old Occitan trobar. Cognate with Portuguese trovador.

Noun[edit]

trobador m (plural trobadores, feminine trobadora, feminine plural trobadoras)

  1. troubadour

Related terms[edit]

Occitan[edit]

Etymology[edit]

From Old Occitan trobador, from trobar (or from a Vulgar Latin *tropator, *tropatorem[1]), from Late Latin *tropo, tropare, from Latin tropus.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [truβaˈðu]
  • (file)

Noun[edit]

trobador m (plural trobadors)

  1. troubadour

Related terms[edit]

References[edit]

Old Galician-Portuguese[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Old Occitan trobador, from trobar, from Vulgar Latin *tropāre, present active infinitive of *tropō, from Latin tropus.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

trobador m (plural trobadores)

  1. troubadour

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Galician: trobador
  • Portuguese: trovador

See also[edit]