urokliwy

Polish

Etymology

From urok +‎ -liwy.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.rɔkˈli.vɨ/
• Rhymes: -ivɨ
• Syllabification: u‧rok‧li‧wy

Adjective

urokliwy (comparative urokliwszy, superlative najurokliwszy, derived adverb urokliwie)

1. charming, pleasant, attractive

Declension

Declension of urokliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	urokliwy		urokliwa	urokliwe	urokliwi	urokliwe
genitive	urokliwego		urokliwej	urokliwego	urokliwych
dative	urokliwemu		urokliwej	urokliwemu	urokliwym
accusative	urokliwego	urokliwy	urokliwą	urokliwe	urokliwych	urokliwe
instrumental	urokliwym		urokliwą	urokliwym	urokliwymi
locative	urokliwym		urokliwej	urokliwym	urokliwych

Derived terms

nouns

• urokliwość

 

Further reading

• urokliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urokliwy in Polish dictionaries at PWN