vilcene
Jump to navigation
Jump to search
See also: vilcenē
Latvian[edit]
Etymology[edit]
From vilks (“wolf”) + -ene (with k > c via palatalization).
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Noun[edit]
vilcene f (5th declension)
- female wolf, she-wolf
- tūlīt izlēca vilcene ― immediately the she-wolf jumped
- vilcene ar vilcēniem ― a she-wolf with her puppies
Declension[edit]
Declension of vilcene (5th declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | vilcene | vilcenes |
accusative (akuzatīvs) | vilceni | vilcenes |
genitive (ģenitīvs) | vilcenes | vilceņu |
dative (datīvs) | vilcenei | vilcenēm |
instrumental (instrumentālis) | vilceni | vilcenēm |
locative (lokatīvs) | vilcenē | vilcenēs |
vocative (vokatīvs) | vilcene | vilcenes |