vinnulus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Probably from Proto-Indo-European *wenh₁- (to wish, love). See also Latin Venus, veneror and English wish.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

vinnulus (feminine vinnula, neuter vinnulum); first/second-declension adjective

  1. delightful, sweet (of voice)

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vinnulus vinnula vinnulum vinnulī vinnulae vinnula
Genitive vinnulī vinnulae vinnulī vinnulōrum vinnulārum vinnulōrum
Dative vinnulō vinnulō vinnulīs
Accusative vinnulum vinnulam vinnulum vinnulōs vinnulās vinnula
Ablative vinnulō vinnulā vinnulō vinnulīs
Vocative vinnule vinnula vinnulum vinnulī vinnulae vinnula

References[edit]

  • vinnulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vinnulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.